r.pr. Dariusz Ziembiński

Zamawiający ma możliwość kształtowania treści stosunku prawnego, w tym także zakresu kar umownych, według własnego uznania, z tym jednak zastrzeżeniem, że narzucane przez zamawiającego warunki umowy muszą być zgodne z przepisami prawa powszechnie obowiązującego, o charakterze ius cogens. Obowiązkiem a nie przywilejem jest ukształtowanie treść stosunku prawnego w granicach określonych zgodnie z treścią art. 353¹ kc oraz art. 5 kc.

Tak też należy postrzegać ukształtowanie umowy w obszarze kar umownych, które jest dodatkowym zastrzeżeniem umownym, wedle którego następuje naprawienie szkody wynikłej z niewykonania, lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego poprzez przez zapłatę określonej sumy pieniężnej. Kara umowna ma przecież charakter akcesoryjny w tym znaczeniu, że jej zastrzeżenie jest wiążące dla stron tylko wówczas, gdy związane są zobowiązaniem, którego niewykonania, względnie nienależytego wykonania, kara dotyczy.