r.pr. Krzysztof Mikoda

„Jeśli chcemy, by wszystko zostało, jak jest, wszystko musi się zmienić” – to chyba najsłynniejszy cytat z „Lamparta” Giuseppe Tomasiego di Lampedusy. Okazuje się, że sprawdza się on także w odniesieniu do przepisów, i to również takich, których treść faktycznie uległa zasadniczej zmianie.
Zgodnie z ustawą Pzp z 2004 r. zamawiający obligatoryjnie unieważnia postępowanie o udzielenie zamówienia jeżeli zaistniała któraś z przesłanek unieważnienia określonych w art. 93 ust. 1 ustawy Pzp z 2004 r. Jedną z najczęściej stosowanych przesłanek unieważnienia jest niewątpliwie przesłanka przewidziana w art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp z 2004 r., nakazująca unieważnienie jeśli postępowanie obarczone jest niemożliwą do usunięcia wadą uniemożliwiającą zawarcie niepodlegającej unieważnieniu umowy w sprawie zamówienia publicznego. Przesłana ta jest przy tym ściśle powiązana z regulacją art. 146 ustawy Pzp z 2004 r., który o unieważnieniu umowy stanowi w ust. 1, wyliczając tam konkretne, kwalifikowane uchybienia zamawiającego skutkujące unieważnieniem umowy, oraz w ust. 6, zgodnie z którym Prezes Urzędu Zamówień Publicznych może wystąpić do sądu o unieważnienie umowy w przypadku dokonania przez zamawiającego czynności lub zaniechania dokonania czynności z naruszeniem przepisu ustawy, które miało lub mogło mieć wpływ na wynik postępowania. W praktyce to właśnie ust. 6 art. 146 ustawy Pzp z 2004 r. był najczęstszą podstawą prawną wskazywaną w przypadku unieważnienia postępowania na mocy art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp z 2004 r. Orzecznictwo KIO i doktryna stoją bowiem na stanowisku, że zamawiający, unieważniając postępowania na podstawie przepisu art. 93 ust. 1 pkt 7 ustawy Pzp z 2004 r., są uprawnieni do brania pod uwagę nie tylko okoliczności skutkujących unieważnieniem zawartej umowy wynikających z art. 146 ust. 1 ustawy Pzp z 2004 r., ale mogą i powinni brać również pod uwagę okoliczności skutkujące unieważnieniem umowy mieszczące się w klauzuli generalnej art. 146 ust. 6 ustawy Pzp z 2004 r. Wręcz powszechnie przyjmuje się, że przyznanie wyłącznej kompetencji Prezesowi UZP do wzruszania zawartych już umów nie powinno ograniczać możliwości zamawiających niedopuszczenia do ich zawarcia przez unieważnienie postępowania, w razie stwierdzenia, że jest ono obarczone takimi poważnymi i nieusuwalnymi wadami, wpływającymi na ważność umowy w sprawie zamówienia publicznego, choć wykraczającymi poza dyspozycje przepisów art. 146 ust. 1 pkt 1-6 ustawy Pzp. Zamawiający, unieważniając postępowania, z tej możliwości skwapliwie korzystali, powołując się na popełnione różnego rodzaju naruszenia przepisów ustawy Pzp z 2004 r., które miały lub mogły mieć wpływ na wynik postępowania.