Podwykonawstwa i podwykonawców dotyczy szereg różnych przepisów ustawy Pzp. Kwestia ta nie byłaby może tak istotna, gdyby nie regulacja art. 22a ust. 4 ustawy Pzp, zgodnie z którym  odniesieniu do warunków dotyczących wykształcenia, kwalifikacji zawodowych lub doświadczenia, wykonawcy mogą polegać na zdolnościach innych podmiotów, jeśli podmioty te zrealizują roboty budowlane lub usługi, do realizacji których te zdolności są wymagane. Przepis ten jest powszechnie rozumiany w taki sposób, że dla skutecznego udostępnienia doświadczenia konieczne jest, aby podmiot udostępniający zasoby wziął udział w realizacji danego zamówienia w charakterze podwykonawcy. Jednocześnie w świetle niedawnego wyroku TSUE z dnia 4 maja 2017 r., C 387/14, i idącego za nim orzecznictwa KIO niemożliwe jest, aby wykonawca pierwotnie deklarujący samodzielne spełnienie warunków następnie w trakcie uzupełnienia dokumentów powołał się na cudze doświadczenie i odpowiednio do art. 22a ust. 4 ustawy Pzp wskazał podmiot udostępniający doświadczenie jako podwykonawcę. Stąd też tak istotne stają się deklaracje dotyczące podwykonawców i podwykonawstwa składane przez wykonawców w ofertach i JEDZ-ach załączanych do ofert. Niestety, ustawodawca zarówno krajowo jak i unijny nie ułatwił wykonawcom zadania, wprowadzając niepotrzebne zamieszanie.