Na czynności i zaniechania zamawiającego w roku 2016 do Krajowej Izby Odwoławczej wpłynęło 2496 odwołań (wobec 2877 w roku 2015), zaś w skargę do Sądu Okręgowego wniesiono jedynie w 130 sprawach (wobec 179 w roku 2015).

Za Informacją o działalności Krajowej Izby Odwoławczej w 2016 r. (www.uzp.gov.pl) „Na podstawie przekazanych Izbie orzeczeń sądów okręgowych ustalono (według stanu na 21 lutego 2017 r.), że w 2016 r. rozpoznano 44 skargi na orzeczenia Izby, w tym: 20 (45%) skarg zostało odrzuconych, 13 skarg zostało oddalonych (30%), w 6 sprawach umorzono postępowanie skargowe (14%), a 5 skarg zostało uwzględnionych (11%)”.

Jak z tego wynika na tle ilości spraw wnoszonych do Krajowej Izby Odwoławczej efektywność środka ochrony prawnej w postaci skargi do Sądu Okręgowego jest wręcz żadna. Z tego więc może płynąć jeden wniosek, że tak dostęp do drugiej instancji, jak i kontrola sądowa systemu zamówień publicznych w Polsce jest w rzeczywistości iluzoryczna.

A przecież rzeczą państw członkowskich jest zagwarantowanie efektywnego wykonywania decyzji podjętych przez organy odwoławcze. Jeżeli spojrzeć na art. 1 pkt 3 Dyrektywy Rady z dnia 21 grudnia 1989 roku w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do stosowania procedur odwoławczych w zakresie udzielania zamówień publicznych na dostawy i roboty budowlane (Dz. U. UE. L.89.395.33, ze zm.), to prawodawca europejski w zdaniu pierwszym jednoznacznie wymaga: „Państwa Członkowskie zapewniają, że procedury odwoławcze, zgodnie ze szczegółowymi przepisami, które Państwa Członkowskie mogą wprowadzić, dostępne są, co najmniej każdemu podmiotowi, który ma lub miał interes w uzyskaniu danego zamówienia publicznego na dostawy lub roboty budowlane, w przypadku, gdy taki podmiot doznał uszczerbku lub zagraża mu doznanie uszczerbku w wyniku domniemanego naruszenia przepisów.” Abstrahując w tym miejscu od postulatu aby przykładem z Francji kontrolę aktów w postępowaniu o zamówienie publiczne powierzyć sądom administracyjnym, to w świetle bezspornego faktu w jak nielicznych przypadkach Sąd Okręgowy  merytorycznie rozstrzyga sprawy o zamówienie publiczne, doraźnej i pilnej zmiany wymagają obecne rozwiązania przewidziane w ustawie Prawo zamówień publicznych.