W odrzuceniu oferty przetargowej na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp, zamawiający ma obowiązek a nie przywilej wskazać kategoryczne brzmienie wymagania specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z którym określona część oferty wykonawcy jest niezgodna oraz wykazać że ewentualna omyłka wykonawcy nie jest możliwa do poprawienia. Brak takiego potrójnego skonkretyzowania (tj. wskazania z jednej strony konkretnego punktu z treści oferty odwołującego, a z drugiej – konkretnego postanowienia siwz wreszcie niemożliwość legalnego poprawienia oferty) już na samym wstępie czyni wątpliwym skorzystanie przez zamawiającego z jednej z najbardziej dotkliwych sankcji dla wykonawcy tj. odrzucenia jego oferty.